Za nami Międzynarodowy Dzień Świadomości Zagrożenia Hałasem

Święto to zostało ustanowione przez Ligę Niedosłyszących w 1995 roku

25 kwietnia to od ponad 20 lat Międzynarodowy Dzień Świadomości Zagrożenia Hałasem. Święto zostało ustanowione w 1995 r. przez Ligę Niedosłyszących i ma zwrócić uwagę na powszechne występowanie hałasu w naszym życiu, jego wpływ na nasze zdrowie i codzienne funkcjonowanie.

Z roku na rok środowisko miejskie coraz bardziej zanieczyszczone jest hałasem. Wyróżniamy hałas przemysłowy, czyli ten w miejscu pracy; komunikacyjny np. drogowy, kolejowy, lotniczy i komunalny, dotyczący miejsca zamieszkania.

Hałas na poziomie 35-70 decybeli to np. dźwięk odkurzacza, sprzętu kuchennego, chrapania. Taki poziom natężenia dźwięku osłabia układ nerwowy, powoduje uczucie zmęczenia, niepokoju, nerwowość i rozdrażnienie, obniża czułość wzroku, niekorzystnie wpływa na sen czy wypoczynek.

70-90 decybeli to np. odgłosy ulicy, szum w centrum handlowym, w pracy, w szkole podczas przerwy czy na uczelni. Nawet jeżeli nie jest bardzo głośny, to jest jednostajny i długotrwały, bardzo niekorzystnie działający na układ nerwowy. Powoduje osłabienie słuchu i ostre bóle głowy.

Dźwięki powyżej 90 decybeli np. odgłosy piły łańcuchowej czy młota pneumatycznego są już bardzo groźne dla naszego zdrowia, a hałas, który przekracza 130 decybeli (np. start myśliwca) wprawia w drganie nasze narządy wewnętrzne uszkadzając je i prowadząc do różnych chorób (może np. trwale uszkodzić słuch). Taki poziom natężenia dźwięku może wywołać mdłości, zaburzenia równowagi, zawroty głowy, oczopląs.

Warto postarać się o zminimalizowanie hałasu w swoim otoczeniu. Pomoże tu instalacja dźwiękoszczelnych okien i drzwi. Dobrym rozwiązaniem (np. podczas snu) są zatyczki do uszu lub tłumiące dźwięki nauszniki. Warto także przynajmniej raz w tygodniu wybrać się w miejsce (np. na spacer), gdzie nie dochodzi miejski hałas.

(mk)