Wodór w tabletce?

Wodór w tabletce?

Grupa badaczy z Uniwersytetu Technicznego w Danii (DTU), opracowała pastylkę, która umożliwia bezpieczne składowanie i transport wodoru. Tabletka wykonana jest z niedrogich i bezpiecznych materiałów i ma postać ciała stałego.

Wodór wyprodukowany w odpowiedni sposób jest uznawany za paliwo bezpieczne dla środowiska naturalnego, w związku z tym jest zaliczany do grona najbardziej perspektywicznych źródeł energii. Problem dotyczący wodoru w znacznym stopniu jest związany z jego składowaniem, ponieważ ze względu na swoje właściwości, gaz zajmuje dużo miejsca oraz jest łatwopalny. Dlatego też naukowcy z całego świata pracują od trzech dekad nad wynalezieniem metody bezpiecznego i efektywnego magazynowania wodoru.

Szef Wydziału Chemii DTU profesor Claus Hviid Christensen wyjaśnia, że przejechanie 600 km samochodem napędzanym lotnym wodorem, wymaga zużycia wodoru zajmującego objętość dziewięciu baków paliwowych. Przy zastosowaniu nowoodkrytej technologii ta sama ilość wodoru zajmuje objętość jednego baku. Jak zapewniają wynalazcy patentu, tabletki wodorowe są bardzo bezpieczne i niedrogie, można je dosłownie schować w portfelu bez stosowania jakichkolwiek zasad bezpieczeństwa.

Wszystko za sprawą składu tabletek, zawierają one bowiem wyłącznie amoniak zaabsorbowany z morskiej soli. Amoniak jest produkowany jako mieszanka wodoru i azotu (pochodzącego z powietrza), dlatego tabletki zawierają bardzo dużą ilość wodoru. Wodór znajduje się w tabletce tak długo jak chcemy, a w razie jego zapotrzebowania, amoniak zostaje uwolniony przez katalizator, który rozkłada go na wodór. Pustą tabletkę można uzupełnić z powrotem amoniakiem.

Według profesora Jens’a Norskov’a, dyrektora Centrum Nanotechnologii w DTU, technologia ta jest ważnym krokiem w kierunku uniezależnienia społeczeństwa od paliw kopalnych. Dodaje również, że dzięki wynalazkowi została pokonana główna przeszkoda w upowszechnieniu wodoru jako paliwa. Korzyści wynikające z użycia wodoru są bardzo wymierne: nie ma emisji CO2, a jego produkcja może się odbywać przy użyciu odnawialnych źródeł energii np. energii wiatrowej. Wraz z uniwersytetem DTU oraz firmą SeeD Capital Denmark naukowcy powołali do życia firmę Amminex A/S, która zajmie się rozwojem oraz komercjalizacją technologii.