UE poparła polskie stanowisko

Polska przeforsowała swoje stanowisko w sprawie handlu jednostkami AAU.

W Luksemburgu zakończyły się obrady Rady Unii Europejskiej ds. Środowiska. UE przyjęła na nim instrukcję negocjacyjną na światowe negocjacje klimatyczne w Doha. Dla Polski najważniejsze jest jednak zgoda UE na wykorzystanie zgromadzonych jednostek AAU po 2012 r.

- Unijni ministrowie ds. środowiska porozumieli się w sprawie polityki klimatycznej. Unia jest gotowa na globalny szczyt ONZ - ma wspólne stanowisko, które pozwoli na negocjacje w grudniu i przekonywanie innych krajów do zaangażowania w globalną ochronę klimatu. Jednocześnie zawarte porozumienie uwzględnia postulaty Polski.Umożliwia pełne wykorzystanie i sprzedaż wszystkich jednostek emisji gazów cieplarnianych, tzw. AAU, po 2012 r. - informuje Ministerstwo Ochrony Środowiska. Polsce bardzo zależało na przedłużeniu obowiązywania postanowień Protokołu z Kioto dotyczących handlu jednostkami AAU. Stanowisko Polski od początku popierały kraje Grupy Wyszehradzkiej oraz Litwa, Łotwa, Rumuni i Bułgaria.

Nasz kraj zgromadził dużą nadwyżkę jednostek AAU. Polska zobowiązała się zredukować poziom emisji gazów cieplarnianych do końca 2012 r. o 6 proc. Tymczasem wedle informacji MOS poziom redukcji osiągnął już 30 proc. Dzięki temu Polska może odsprzedawać jednostki AAU innym krajom. Na handlu prawami do emisji nasz kraj zarobił już ok. 700 mln zł. Przyjmując zaś instrukcje dla swoich negocjatorów na szczyt w Doha, UE wskazała, że chce aby tzw. drugi okres Protokołu z Kioto trwał trwał osiem lat. - Według ministrów, powinien on trwać od 2013 r. do 2020 – przez 8 lat. Jest to wówczas zbieżne z trwaniem europejskiego pakietu klimatyczno – energetycznego. Unikamy wówczas luki prawnej, która pojawiłaby się, jeśli drugi okres Protokołu trwałby tylko 5 lat, do 2017 r. - wyjaśnia MOS.

W trakcie spotkania w Luksemburgu omawiano również projekty przepisów dotyczących recyklingu statków. Projekt unijnego rozporządzenia przewiduje m. in.: zakaz instalacji materiałów niebezpiecznych na statkach, stworzenie wykazu materiałów niebezpiecznych stosowanych na statkach, obowiązek recyklingu statków w bezpiecznych i ekologicznych zakładach złomowania, obowiązek opracowania planu zakładu złomowania statków i planu recyklingu statku czy wystawianie stosownych świadectw spełniania wymogów recyklingowych.

(Bar)