Joe Hogan, prezes zarządu ABB o działaniach na rzecz ochrony klimatu

Joe Hogan, prezes zarządu ABB o działaniach na rzecz ochrony klimatu:

Dzisiaj, podobnie jak każdego dnia w ciągu kilku minionych lat, ludzkość wyemituje do atmosfery ponad 116 milionów ton gazów cieplarnianych. Obecnie, pomimo naszych obaw dotyczących zmian klimatycznych, poziom emisji zwiększa się szybciej, niż w poprzednich dekadach. Jeżeli nie zostaną przyjęte nowe strategie, do 2020 r. poziom emisji wyniesie 140 milionów ton dziennie.

Napotykane problemy są oczywiste, a rządy mają trudności z przyjęciem nowego, akceptowanego na całym świecie traktatu klimatycznego.

Mimo to istnieją powody do optymizmu, głównie dlatego, że dysponujemy już rozwiązaniami, które możemy wykorzystać do stworzenia niskoemisyjnego systemu dostaw energii.

Dzięki postępom technologicznym energia słoneczna i wiatrowa stają się coraz bardziej konkurencyjne, dzięki czemu stanowią najszybciej rozwijający się segment rynku energetycznego. Istnieje ogromne zainteresowanie morską energią wiatrową, projektem Desertec dotyczącym pozyskiwania energii słonecznej na Saharze, a także podobnymi inicjatywami prowadzonymi na pustyniach Gobi i Mojave.

Dobrym znakiem jest to, że źródła energii odnawialnej zaczynają być wykorzystywane do wytwarzania energii na dużą skalę.

Jeżeli jednak myślimy poważnie o rozwoju niskoemisyjnych źródeł energii, musimy również opracować system energetyczny zdolny do ich wykorzystania: elastyczną, wydajną i inteligentną sieć przesyłową, która będzie skutecznie równoważyć nasze zużycie energii z dostępnością energii wiatrowej i słonecznej. Odpowiednia technologia jest dostępna już dziś, ale konieczne jest jeszcze jej wdrożenie.

Ponadto musimy spojrzeć z dystansu na odnawialne źródła energii. Obecnie jedynym większym źródłem energii odnawialnej jest woda, a niecałe 3% energii elektrycznej na świecie pochodzi z innych odnawialnych źródeł energii. Jasne jest, że stanowią one jedynie część ogólnej strategii na rzecz zwalczania zmian klimatycznych.

Co ciekawe, naszą największą szansą na ograniczenie emisji jest to, co budzi niewielkie zainteresowanie: efektywność energetyczna. Zgodnie z przewidywaniami Międzynarodowej Agencji Energetycznej, bardziej efektywne wykorzystywanie energii ma większy potencjał ograniczenia emisji dwutlenku węgla w ciągu najbliższych 20 lat, niż wszystkie inne opcje razem wzięte.

Według informacji pochodzących z badania przeprowadzonego przez Program Narodów Zjednoczonych do spraw Ochrony Środowiska i firmę New Energy Finance, jak dotąd ze 112 miliardów dolarów zainwestowanych w wytwarzanie czystej energii na całym świecie, jedynie 1,8 miliarda wydano na zwiększenie efektywności energetycznej.

Niechęć do inwestowania w efektywność energetyczną jest zaskakująca. Koszty inwestycji zazwyczaj zwracają się dzięki niższym kosztom energii po upływie niecałych dwóch lat, a przedsiębiorstwa przeważnie chętnie korzystają z tego rodzaju szybkich zwrotów. Najwyraźniej chodzi, więc o coś innego.

Główną przeszkodą jest brak wiedzy na temat energooszczędnego sprzętu w gospodarstwach domowych, firmach lub instytucjach publicznych, co dodatkowo jest utrudniane mnogością dostępnych opcji.

Brakuje również odpowiednich bodźców. Dlaczego właściciel budynku miałby inwestować w efektywność energetyczną, skoro to najemca odniesie korzyści? Dlaczego kierownik ds. zakupów miałby przeznaczyć większą część swojego budżetu na zakup energooszczędnego sprzętu, skoro wszystkie oszczędności przyniosą korzyść działowi odpowiedzialnemu za rachunki za elektryczność?

Oprócz tego energooszczędne rozwiązania rzadko cieszą oko, a nazwy wielu z nich są niejasne. Napędy o zmiennej prędkości, które zwiększają efektywność silników elektrycznych, są umieszczane w prostej metalowej obudowie, ukrywającej to, że ich potencjał oszczędzania energii jest wielokrotnie większy niż osławionej kompaktowej żarówki fluorescencyjnej.

W czerwcu Unia Europejska zrobiła ważny krok, ustanawiając normy efektywności dla większości silników elektrycznych wykorzystywanych do zastosowań przemysłowych. Działanie to zostało ledwie zauważone. Mimo to szacuje się, że do 2020 r. zostanie zaoszczędzonych ok. 135 miliardów kilowatogodzin rocznie. To trzy razy więcej niż oszczędności, jakie planuje się osiągnąć w tym regionie dzięki wycofaniu z użycia tradycyjnych żarówek. Równa się to (x razy / x procent zużycia energii elektrycznej w kraju x – do uzupełnienia w zależności od kraju).

W znacznym stopniu mogą pomóc rządy, które są w stanie zidentyfikować i usunąć przeszkody we wdrażaniu energooszczędnych technologii. Osiągnięcie zgody społeczności międzynarodowej, co do wiążących celów ograniczenia światowych emisji CO2 może wydawać się niełatwym zadaniem. Jednak nic ona nie da, jeżeli nie zrobimy tego łatwego kroku, jakim jest wykorzystywanie energii w sposób bardziej efektywny.

A z uwagi na to, że coraz więcej zużywanej energii ma postać energii elektrycznej, podstawowe znaczenie ma to, żebyśmy skoncentrowali się na sposobach zwiększenia naszej efektywności energetycznej na każdym etapie jej wytwarzania i wykorzystywania.