Oświadczenie PRIK w sprawie awarii sieci wodociągowych z rur PE dezynfekowanych ClO2

Oświadczenie PRIK w sprawie awarii sieci wodociągowych z rur PE dezynfekowanych ClO2

Rury z polietylenu (PE) od około 50 lat są używane na całym świecie do dystrybucji wody pitnej, znacząco przyczyniając się do racjonalnego i efektywnego wykorzystania tego cennego dobra.

Przemysł tworzyw sztucznych, zarówno w Polsce jak i całej Europie jest niezmiennie zaangażowany w dostarczanie rur i złączek do dystrybucji wody pitnej spełniających najwyższe narodowe i europejskie standardy.

Obecnie w Polsce używane są różne systemy dezynfekcji wody pitnej. Do najbardziej popularnych należą środki oparte na związkach chloru, głównie gazowy chlor i podchloryn sodu. Znacznie rzadziej stosowany jest dwutlenek chloru, który do dezynfekcji wprowadzony został stosunkowo niedawno.

Zostało przeprowadzonych wiele badań mających na celu określenie możliwego wpływu środków dezynfekujących opartych na podchlorynie sodu i gazowym chlorze na rury z PE. Te środki dezynfekujące, przy standardowych, dopuszczonych prawem stężeniach nie wpływają znacząco na trwałość rur z PE do dystrybucji wody. Jedno z najnowszych badań, przeprowadzone przez niezależny instytut badawczy potwierdziło, nawet w trakcie bardzo surowych warunków testu, że oczekiwany czas życia rur z PE z chlorowaną wodą znacząco przekracza 50 lat.

W ostatnim czasie pojawiają się doniesienia, głównie z Europy południowej o awariach sieci wodociągowych z PE, dezynfekowanych dwutlenkiem chloru.
Badania laboratoryjne w warunkach przyspieszonego starzenia (przy wyższych stężeniach dwutlenku chloru i w podwyższonej temperaturze) również wskazują na wyższy poziom agresywności ClO2 wobec rur z PE w stosunku do gazowego chloru bądź podchlorynu sodu oraz na znaczące skrócenie czasu życia rur z PE. Awarie w krajach południowej Europy mogą być spowodowane wyższą temperaturą wody w sieciach, długim okresem stosowania dwutlenku chloru (a co za tym idzie działaniem ClO2 na rury z PE pierwszej generacji) i wyższym stężeniem środka dezynfekującego.

W Polsce (jak i w innych krajach naszej strefy klimatycznej) nie było do tej pory informacji o awariach sieci wodociągowych spowodowanych stosowaniem dwutlenku chloru. Jest to zapewne spowodowane tym, że z jednej strony w Polsce stosuje się tylko rury z nowszych generacji PE (co wynika z późniejszego stosowania PE kosztem udziału materiałów tradycyjnych), a z drugiej stężenia użytych środków dezynfekcyjnych i temperatura wody są niższe niż na południu Europy. Nie możemy jednak wykluczyć, że jest to również spowodowane relatywnie krótkim okresem stosowania w Polsce dwutlenku chloru do dezynfekcji wody pitnej.

Pomimo braku informacji o awariach spowodowanych w Polsce przez ClO2, Polskie Stowarzyszenie Producentów Rur i Kształtek z Tworzyw Sztucznych , kierując się dobrem społecznym i poczuciem odpowiedzialności za jakość i trwałość sieci wodociągowych zdecydowanie odradza stosowanie dwutlenku chloru do dezynfekcji wody pitnej w sieciach wodociągowych do czasu pojawienia się jednoznacznych wyników prac badawczych wykluczających odpowiedzialność ClO2 za awarie na południu Europy.

Rekomendacja PRiK nie podważa zastosowań dwutlenku chloru do szokowej dezynfekcji instalacji wodociągowych w celu usuwania Legionelli, gdyż tego typu dezynfekcja jest prowadzona w sytuacjach wyjątkowych, w bardzo krótkich okresach czasu i dodatkowo ClO2 jest usuwany z systemu wodociągowego przez intensywne płukanie instalacji wodą przed ponownym oddaniem instalacji do eksploatacji.

(xt)